پاتوق دوستان

روانشناسان تنبلی را به معنای عدم تمایل به فعالیت یا تلاشی که به رغم برخورداری از توانایی فرد شکل می گیرد، می دانند. کاهلی زمانی به وجود می آید که فرد امکان برنامه ریزی برای آینده را از دست می دهد، به هزار و یک بهانه از زیر کار و فعالیت طفره می رود، دست به خودفریبی می زند و از قبول مسوولیت فرار می کند. هنگامی که فرد در انجام کارهایش تعلل و آنها را به زمان دیگری موکول می کند، تنبلی با فراغت یکی می شود که این نوع تنبلی در میان اعضای جامعه ما به وفور قابل مشاهده است، مانند ادامه دادن به شغلی که امکان رشد و پیشرفت ندارد یا به تعویق انداختن کارها به بهانه خواب و خستگی. اگر بخواهیم ریشه و علل کاهلی و تنبلی را برشماریم باید از کمالگرایی، تاثیرپذیری از مشوق های بیرونی و ضعف انگیزه درونی، تربیت دوران کودکی، هیجان مداری به جای عقل مداری، ناامیدی به آینده و عدم برنامه ریزی نام ببریم.

پیامدهای تنبلی

سستی و کاهلی نه تنها روح انسان را مورد آزار قرار می دهد بلکه به جسم او آسیب می رساند و فرد را بیمار می کند. شخص تنبل قادر نیست که مانند سایر افراد تجربیات و مهارت های ارزشمند را در زندگی کسب کند، برای ناتوانی های ارادی خود از دروغ و دلیل تراشی استفاده می کند، با تمسک به این ابزارها، اعتبار خود را میان مردم از دست می دهد، اجتماع نیز تمایلی به برقراری ارتباط با آن فرد ندارد و احساس تنهایی پس از مدتی گریبانگیر شخص می شود. همچنین ممکن است که تنبلی در فرد منجر به اختلالات روانی چون افسردگی، ترس ها، اختلال در خواب، اضطراب، پایین آمدن سطح ادراک و... شود. حتی تنبلی موجب اختلال جسمی نیز می شود، محققان فشار خون پایین و کم کاری تیرویید را از پیامدهای تنبلی می دانند.

به جنگ تنبلی بروید

اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که می خواهید با تنبلی مقابله و کاهلی را از خود دور کنید، توصیه می شود راهکارهای زیر را دنبال کنید.
از کم شروع کنید:
از خودتان بپرسید آیا انجام این کار محول شده به مدت 15 دقیقه سخت و دشوار است؟ اما با کمی دقت متوجه می شوید که این گونه نیست. با این روش مشاهده خواهید کرد بعد از مدتی از انجام همان کارها لذت خواهید برد.
در برابر افکار منفی و پیش فرض هایتان مقاومت کنید: حتی تصور نتوانستن را از خودتان دور کنید. ما بیشتر مواقع از طریق آزمون و خطا یاد می گیریم. اگر دید وسیع تری داشته باشید، می توانید از عهده کارهای بزرگ بربیاید. با این کار احتمال اینکه از هدف تان دور نشوید و طی روز کارهایی انجام دهید که شما را به هدف نزدیک تر کند، بیشتر است.
از دیگران کمک بگیرید:  

برای انجام کامل یک کار سعی کنید از دیگران کمک بگیرید، موضوع را با آنها در میان بگذارید. انگیزه های خارجی حس انجام وظیفه شما را برمی انگیزاند و به انجام کار تشویق می کند.

صبر و تحمل داشته باشید:
این تصور را که برای انجام هر کار باید سریع پاداش بگیرید، از خودتان دور کنید. این طرز فکر باعث می شود، نتوانید به اهداف بلندمدت تان برسید.

به خودتان پاداش دهید:
استراحت با تنبلی تفاوت دارد. بعد از اینکه یک کار را به طور کامل به اتمام رساندید، به عنوان پاداش به خودتان استراحت بدهید.
سعی کنید تا جای امکان از کلمات «شاید» و «آرزو» در سخنان تان استفاده نکنید: این کلمات را باید از فرهنگ لغات تان حذف کنید چرا که به کار بردن این واژگان کارهایتان را عقب می اندازد، مثلا عبارت «شاید روزی این کار را انجام دهم» به جای جمله «این کار را عملی خواهم کرد» به کار ببرید. اگر این قدم ها را جدی بگیرید مسلما از تنبلی تان در برنامه روزانه کاسته می شود. فقط باید توجه داشته باشید که یک روزه و به طور ناگهانی نمی توانید تن پروری و تنبلی را از خودتان دور کنید و به مدت زمان طولانی نیاز دارید. سعی کنید با موفقیت های کوچک تان خوشحال شوید و آنها را ارزشمند بشمارید.